کلنگ آباد

شرح حال یک کلنگ سرسخت

شرح حال یک کلنگ سرسخت

شب نوشت های یک کلنگ از نوع بدون سانسور!

۱۴ مطلب در آذر ۱۳۹۶ ثبت شده است

واسه دفتر نیاز به کارهای تعمیراتی داشتیم!

جوشکار شاگردش رو نیاورد با کت و شلوار رفتم کارگری کردم براش!

دو روز استراحت مطلق تجویز کردم واسه خودم!

۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۱ ۱۳ آذر ۹۶ ، ۱۱:۲۲
کلنگ سرسخت


مرحوم محمد قاضی، مترجم پیشکسوت و بلندآوازه کشورمان در کتاب خاطراتش روایت می کند: 


در پنجمین سالی که به استخدام سازمان برنامه و بودجه درآمده بودم، دولت وقت تصمیم گرفت برای خانوارها کوپن ارزاق صادر کند. جنگ جهانی به پایان رسیده بود، اما کمبود ارزاق و فقر در کشور هنوز شدت داشت. من به همراه یک کارمند مامور شدم در ناحیه طالقان آمارگیری کنم و لیست ساکنان همه دهات را ثبت نمایم...


ما دو نفر به همراه یک ژاندارم و یک بلد راه سوار بر دو قاطر به عمق کوهستان طالقان رفتیم و از تک تک روستاها آمار جمع آوری کردیم...


در یک روستا کدخدا طبق وظیفه اش ما را همراهی می نمود. به امامزاده ای رسیدیم با بنایی کوچک و گنبدی سبز رنگ که مورد احترام اهالی بود و یک چشمه باصفا به صورت دریاچه ای به وسعت صدمتر مربع مقابل امامزاده به چشم می خورد. مقابل چشمه ایستادیم که دیدم درون آب چشمه ماهی های درشت و سرحال شنا می کنند. ماهی کپور آن چنان فراوان بود که ضمن شنا با هم برخورد می کردند...


کدخدا مرد پنجاه ساله دانا و موقری بود، گفت: 


آقای قاضی، این ماهی ها متعلق به این امامزاده هستند و کسی جرات صید آنان را ندارد.چند سال پیش گربه ای قصد شکار بچه ماهی ها را داشت که در دم به شکل سنگ درآمد، آنجاست ببینید...


سنگی را در دامنه کوه و نزدیک چشمه نشان داد که به نظرم چندان شبیه گربه نبود. اما کدخدا آن چنان عاقل و چیزفهم بود که حرفش را پذیرفتم. چند نفر از اهل ده همراهمان شده بودند که سر تکان دادند و چیزهایی در تائید این ماجرای شگفت انگیز گفتند...


شب ناچار بودیم جایی اتراق کنیم. به دعوت کدخدا به خانه اش رفتیم. سفره شام را پهن کردند و در کنار دیس های معطر برنج شمال، دو ماهی کپور درشت و سرخ شده هم گذاشتند...


ضمن صرف غذا گفتم: 


کدخدا ماهی به این لذیذی را چطور تهیه می کنید؟ به شمال که دسترسی ندارید.


به سادگی گفت: ماهی های همان چشمه امامزاده هستند !!!


لقمه غذا در گلویم گیر کرد. شاید یک دو دقیقه کپ کرده بودم. با جرعه ای آب لقمه را فرو دادم و سردرگم و وحشت زده نگاهش کردم...


حال مرا که دید قهقه ای سر داد و مفصل خندید و گفت : 


نکند داستان سنگ شدن و ممنوعیت و این ها را باور کردید؟!!

من از جوانی که مسئول اداره ده شدم، اگر چنین داستانی خلق نمی کردم که تا به حال مردم ریشه ماهی را از آن چشمه بیرون آورده بودند. یک جوری لازم بود بترسند و پنهانی ماهی صید نکنند.


در چهره کدخدا ، روح همه حاکمان مشرق زمین را در طول تاریخ می دیدم. مردانی که سوار بر ترس و جهل مردم حکومت کرده بودند و هرگز گامی در راه تربیت و آگاهی رعیت برنداشته بودند. حاکمانی که خود کوچک ترین اعتقادی به آنچه می گفتند نداشتند و انسان ها را قابل تربیت و آگاهی نمی دانستند...

۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۷ آذر ۹۶ ، ۱۶:۵۶
کلنگ سرسخت
12 سال پیش، یک تیم سه نفره جوان و با انگیزه با ظهور مفهوم شبکه های اجتماعی در دنیای دیجیتال، شروع به توسعه یک شبکه اجتماعی بومی، با الگوبرداری از قهرمان شبکه های اجتماعی آن زمان یعنی سرویس اورکات نمودند. 

زمانی که راه اندازی و مدیریت یک شبکه اجتماعی از ترانزیت کراک و شیشه در این کشور خطرناک تر و پر دردسر تر بود.

آن دوران سخت، مصادف با شروع دوران ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد بود، زمانی که هیچ تصویر روشنی از مدیریت فضای دیجیتال و بخصوص مفهوم شبکه های اجتماعی و سایتهای کاربر محور وجود نداشت.

فقط چند لحظه فرض کنید، شما به عنوان مدیر کلوب دات کام، مسئول تمامی فعالیت ها و محتوای پست ها، عکس ها و کامنت های نزدیک به یک میلیون کاربر بودید، دنیایی پر از خلاهای قانونی و کم تجربه گی دستگاه های اجرایی، قضایی و پلیسی.

این محتوایی که امروز به چرخش آن بر روی تلگرام عادت کرده اید، هرگز قابل رشد و گردش در شبکه های اجتماعی و وبلاگ های آن دوره نبود. کلوب دات کام نزدیک به 3 بار کاملا فیلتر شد، بار آخر رفع فیلتر ما 28 روز بطول انجامید، اگر وب مستر یا کشاورز باشید شاید کمی ملتفت شوید که چگونه بعد از 28 روز زمینی خشکیده و بی رونق را دوباره باید گرم فعالیت و حضور مردم کرد !

خاطرم هست آن دوران، یک بار بخشی که مسئولیت مدیریت و پالایش فضای مجازی را به تازگی به ایشان سپرده بودند، ما و چند سرویس وبلاگ دیگر را صدا کردند و یکی از آن دوستان که هنوز مسند اجرایی دارند صریحا خطاب به چند جوان مهندس با انگیزه فرمودند :

"اگر شما را دستگیر نمی کنیم این فقط لطف ما است و باید مراقب رفتارتان باشید "

شریان حیاتی یک شبکه اجتماعی و سایت کابر محور فقط و فقط محتوای آن است، مقوله ای که آن روزها بسیار بسیار محدود بود و امروز هم بگونه ای دیگر محدود است.

کلوب دات کام جزو 3 سرویس پر ترافیک ایران بود، درخت پر شاخه برگ کلوب را، پس از فیلترهای مکرر هر روز بی رونق تر کردند و نه دل و دماغی برای مردم ماند و نه برای مدیران آن و امروز بسیاری از همان مسئولین نادم و پشیمان هستند ولیکن چه سود ؟!

کشور عجیبی داریم، زمان که می گذرد دغدغه های گذشته به مزاح و شوخی تبدیل می شود، باورتان می شود چاپ کارت ویزیت، یک روزی نیاز به مجوز و ممیزی وزارت ارشاد داشت؟ ماجرای دستگاه فکس؟ دستگاه ویدیو؟ و دهها موضوع دیگر پس از گذشت یک دهه  امروز به لطیفه تبدیل شده اند، ماجرا و مشکلات آن روز ما هم امروز به لطیفه می ماند.

آن که هر روز از خواب بلند شوی و منتظر فیلتر شدن و کلا تعطیلی کسب و کارت باشی !!

این روزها هم دوستان عزیزی شروع کرده اند به جریان سازی، تضعیف و شکایت از جریان جدید محتواسازی کاربران در آپارات و سرویس های دیگر که بلاشک این مسیر تولید محتوا بومی، به نفع کشور و فرهنگ امروز ما است .

هر ماه روزنامه یا دوست جدیدی مقاله ای می نویسد که وا اسلاما، وا حجابا، این چه محتوایی است که مردم تولید می کنند !! یا صدا و سیما شکایت می کند که چرا پخش زنده می روید، بیاید 50 درصد سهامتان را به نام ما کنید تا اجازه پخش زنده بدهیم !! 

باورتان می شود دختری آرایش کردن خود را در اینستاگرام پخش زنده می کند و 20 هزار نفر آنلاین می بینند و انواع کامنت های مرتبط برایش می فرستند بعد صدا و سیما پیغام و پسغام تهدیدآمیز بابت پخش زنده های سایت آپارات از هیات های عزاداری محرم گرفته تا میزگرد آقای مهران مدیری و پخش زنده فلان سمینار برای ما می فرستد و هر روز بدنبال شکایت جدیدی است و می فرماید اگر می خواهید به این فعالیت ادامه دهید تشریف بیاورید مجوز IPTV بگیرید و به ما سهام دهید و ....


برادر من دیگر بس است، این داستان شما هم دو سال بعد لطیفه دیگری خواهد شد، وقتی زورتان یا دستتان به سرویس اینستاگرام یا تلگرام  نمی رسد برای چه به سراغ ما می آئید؛ آنهم با تهدید؟ ! 


امروز بیش از 120 سری، محتوای هفتگی توسط کاربران  در تهران و شهرستان ها تولید می شود و نزدیک به 1200 نفر اشتغال زایی کرده است. گریزی از جریان تکنولوژی وجود ندارد، در بستر آپارات نباشد، هزاران راه دیگر برای نشر آن وجود دارد. در این یک صد برنامه قطعا اشکالاتی هست و بعدا هم بیشتر پیش خواهد آمد، مگر با غیر از صبوری و تدبیر و با ضدیت و از ریشه درآوردن می شود درخت تنومندی را اصلاح و پربار کرد ؟ 

قحطی محتوا ویدیویی، چنان گریبان گیر کشور شده که یک شبکه 50 نفره ماهواره ایی آنچنان در کشور  مخاطب پیدا کرده که روزی چندین پرونده رسیدگی به تبلیغات کسب و کارها، در آن تشکیل می شود !

مقاله هایی که امروز، علیه محتواهای تولید شده فرزندان رشد یافته در بستر فرهنگی خود می زنید، که شاید ذائقه شان را نمی پسندید، نکند فردا به لطیفه هایی شبیه ماجرای کلوب تبدیل شود! و دوباره کار از کار گذشته باشد و این همه نشاط به سیل سرخوردگی بدل شود.

و کلام آخر آنکه

نگهداری سایت کلوب دات کام با شرایط فعلی، محدودیت ها و عدم تمایل به توسعه آن بیش از این صلاح نیست و شرکت صباایده تصمیم به خاموشی این سرویس در انتهای پاییز دارد. از کاربران عزیز و قدیمی این سرویس دردمندانه پوزش می طلبیم و تقاضا داریم در این فرصت یکی دوماهه اگر محتوای خاصی برای کپی برداری یا ذخیره نسخه پشتیبان در نظر دارند از فرصت استفاده کنند.

اگر کم و کسری در سرویس دهی - چه در ابعاد فنی و چه محتوایی- دیدید با عنایت به موارد فوق بنده و تیممان را حلال بفرمایید .

والسلام
محمد جواد شکوری مقدم
منبع: کلوب. کام
۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۴ آذر ۹۶ ، ۰۲:۱۱
کلنگ سرسخت

اصولا من خرکی کارمی کنم یعنی چی!

یعنی وقتی انگیزه لازمه رو دارم اون کاری که باید انجام بدم رو رسما حامله اش می کنم!

دهنشو سرویس می کنم  و انقدر پیگیری می کنم که دهنش صاف میشه !

اون ور قضیه هم وقتی شل و ول میشم رسما وا میرم و هییییییییییچ کاری نمی کنم!

منتها همیشه یه چیز رو می دونم و اون هم این :

یک راند دیگر مبارزه کن!

وقتی پاهایت چنان خسته‌اند

که به‌زور راه می‌روی،

یک راند دیگر مبارزه کن!


وقتی بازوهایت چنان خسته‌اند

که قدرت گارد گرفتن نداری،

یک راند دیگر مبارزه کن!


وقتی که خون از دماغت جاری است و

چشمانت سیاهی می‌رود

و چنان خسته‌ای که آرزو می‌کنی

حریف با مشتی محکم به چانه‌ات کار را تمام ‌کند،

یک راند دیگر مبارزه کن!


و به ‌یاد داشته باش:

کسی که یک راند دیگر مبارزه می‌کند

هرگز شکست نمی‌خورد.



و من همیشه یک راند بیشتر مبارزه می کنم :))

۲ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۰۳ آذر ۹۶ ، ۰۱:۱۸
کلنگ سرسخت