داستان آشنایی ما با این بازاریابی شبکه ای ها به خیلی قدیم ترها برمیگرده که اجداد و خواهر و دامادمون تو کار گلدکوئست بودن و حتی یک دو فقره هم در راستای اقتصاد مقاومتی پس از بالا کشیدن مال و منال مردم هیشه در صحنه راهی آسیای میانه شدند منتها امروز باز یه داستانی پیش اومد یادآوری شد!
صبح با علی نشسته بودیم دفتر و داشتیم در مورد موضوعات مهمی مثله غلام و کاراش صحبت می کردیم که یه دختره ای اومد داخل و یه سری محصولات رو نشونمون داد.
منم ازش یه شامپو خریدم و به حرفاش گوش کردم ببینم چی میگه
خیلی جوون با انرژی و جسور بود بهش گفتم بیا این شر و وریات رو بزار کنار وبا ما کار کن کمتر از دو تومن نمیگیری
گفت نه
گفتم از دوره گردی خیلی بهتره
گفت نه
گفتم تعطیل کنیم کار نکنیم هم پول درمیاریم ما
گفت نه ما هم تیم داریم و این چرندیات
خیلی گارد داشت نسبت به ما، چند بار بهش گفتم ما قضاوت نمی کنیم نیاز نیست نگران باشی
حرفای جالبی زد
گفت لیسانس هنر داره از دانشگاه شیراز
گفتم اذیت نمیشی؟
گفت چرا خیلی چرت و پرت بهمون میگن ، بعضی جاها که میریم بهمون دست می زنن یا چرت و پرت میگن یا پیشنهادات غیراخلاقی میدن
گفتم مشکلت چیه با کار ما؟
گفت نه تو برنامه هام نیست.
خیلی جالب بود برام. یعنی لول کار ما این قدر پایینه که دوره گردی و دستمالی شدن توسط مردم یا شنیدن حرفای زشت بهتر ازشه؟ در حالی که ما خودمون همیشه کت و شلواری هستیم و شسته رفته...
چند وقته دنبال نیروی کار هستیم هیچ کس نمیاد کار کنه! جالبه هیچ کس حتی زنگ هم نمیزنه!
این وقتی که این شرو وریات نتورک مارکتنیگ از مردم گرفته اگه در راه دیگه ای گذاشته میشد مطمینم اون صنعت یا اون صنف می ترکوند.
حیف از این همه استعداد ...
حییییییییف
