برنامه های نوروزی صدا و سیما
این نوشته در وصف برنامه های صدا و سیما بد نیست!
لازم به ذکره که من کلنگ اصلا اهل صدا و سیما و ماهواره نیستم و چندین ماهه هیچ کدومشون رو هم ندیدم اما جدیدا به خاطر خونه نشینی چند ساعتی این مزخرفات رو شاهد بودم و این نوشته رو باب میل خودم می دونم :
*********************
شاهکار جدید عمو عزت! شبکه نسیم.
در پی جلوگیری از تهاجم همه جانبه فرهنگی و مبارزه بیش از پیش با سیل خانمان‌برافکن شبکه‌های فارسی زبان ماهواره‌ای، عمو عزت و دوستان تصمیم به راه اندازی شبکه وزین و متین نسیم گرفتند.
این اقدام در پی موفقیت!!! روزافزون شبکه‌های استانی و ورزش و پویانمایی و مستند و ...غیره گرفته شده و مخاطبان آن افراد دو تا نود و دو ساله را در بر می‌گیرد. دستورالعمل این شبکه هم ساده است:« هر مزخرفی که تو این سی و چندساله پخش می کردیم، تیکه تیکه ش می کنیم دوباره پخش می‌کنیم» مثل دستورالعمل شبکه جهانی!!! آی.فیلم که:«هر مزخرفی که تو این سی و چندساله پخش می‌کردیم همونو دوباره پخش می‌کنیم،کامل!»
البته شبکه وزین فوق الذکر علاوه بر تکرار مکررات، دست به اقدامات خلاقانه دیگری هم زده است. از جمله زدن به خیل عظیم ملت مظلوم و رهوار و اسکل کردن محترمانه شان. گزارش گر راه می‌افتد وسط خیابان‌های اردبیل و از هموطنان آذری می خواهند بگویند:« شیش سیخ جیگر، سیخی شیش هزار» حالا شما تصور کنید این عزیزان که فارسی ساده را به زحمت صحبت می‌کنند چه جوری باید این جمله را تکرار کنند. این چه مسخره بازی است. یک گزارش گر دیگر راه می‌افتد به مردم کهگیلویه و بویر احمد می گوید یک لطیفه برای ما تعریف کن و آن بنده خدا می‌ماند که اصلن اطیفه چیست؟ می گوید:«لطیفه؟ لطیفه! یعنی خیلی لطیفه؟» این چه وقاحتی است؟! یا یکی دیگر که دوربین به دست می‌رود میان مردم شهر و تقاضا می کند برای ملت غیور و شهیدپرور ایران تقلید صدا کنند. ملت مطیع هم می گذارند به زوزه کشیدن و بع بع کردن و عرعر کردن جلوی دوربین.
آه از این همه حماقت. آه از این همه عقب ماندگی. تقصیر خودمان هم نیست. اینجوری بار آمده ایم. راحت می خندیم، راحت گریه می کنیم، راحت....
شبکه های gemوfarsi1با آن سبک سریال و طرح موضوعات ملتهب تا دورافتاده ترین روستاهای ما نفوذ کرده، دوستان صدا و سیما تازه به فکر می‌افتند آی.فیلم را راه اندازی کنند و راه به راه پدرسالار و روزی روزگاری و سلطان و شبان پخش کنند. national geografiدارد با مستندهای حیرت انگیز و آوانگاردش دنیا را وارد مرحله جدیدی از جهان مستند می کند، جام جم‌نشین ها در برابرش شبکه مستند رو کرده اند که هر وقت می بینی یک شیر گذاشته دنبال بوفالوهای مادر مرده. یکی نیست بپرسد مگر یک شیر چقدر بوفالو می خورد. اصلی ترین نکته در مستندهایی که ما به عنوان «رازبقا» می‌شناسیم تولید مثل است و زایش. کسی به یاد دارد توی صدا و سیمای ما حتا یک صحنه از زایمان یا تولید مثل حیوانی دیده باشد؟ حتی تولید مثل دو تا کرم؟؟؟!!! داریم چی را سانسور می‌کنیم؟ برای چی؟ برای کی؟ به نفع کی؟...
ادامه بدهید. بازهم شبکه افتتاح کنید. دویست تا شبکه دیگر افتتاح کنید. اما خواهید دید فرقی نمی کند. شما می دانید مردم چه چیزی می خواهند که ترجیح می دهند به ماهواره پناه ببرند. چیزهایی که شما نمی دانید یا نمی توانید تولید کنید. سریال های الف ویژه تان در بهترین حالت از بیست در صد بیننده تجاوز نمی کند.(تجربه سریال فاخر کلاه پهلوی هنوز داغ داغ است) هر از گاهی هم که بارقه ای در این برهوت صدا و سیما می درخشد یک جوری نسخه اش را می پیچید. هنوز نام کسانی چون مهران مدیری و رضا عطاران و دیگران از ذهنمان بیرون نرفته است که چگونه آن ها را از خود راندید و وارد شبکه فیلم های خانگی کردید.
نمی دانم چرا وقتی توی شبکه های ایران می چرخم این شعر توی ذهنم می چرخد
خانه از پای‌بست ویران است
خواجه در بند نقش ایوان است
نویسنده :سلمان امین
برگرفته از وبلاگ:
مه شید
