شعری زیبا از ناظم حکمت

برهنه در آغوش منید

شهر،غروب و تو

روشنائی تان به چهره ام می زند

و عطر گیسوانتان

این قلب تپنده از کیست

که صدایش بر روی نفس هایمان تاپ تاپ می زند؟

از توست،از شهر، یا از غروب

و یا از من است؟

غروب در کجا پایان می گیرد و شهر از کجا آغاز می شود

شهر در کجا پایان می گیرد و تو از کجا آغاز می شوی

من در کجا پایان می گیرم و کجا آغاز می شوم؟

ناظم حکمت