امید و آرزو

نمی دونم چی باید بگم!

امروز رفتم یه کلاسی و اون جا صحبت از "امید" شد و "آرزو"

یه  خانومی هست با چند نفر دیگه دارن میرن مریخ . 

این سفر بی بازگشته یعنی احتمال بسیار بالا می میرن واگر هم نمیرن باید برای همیشه باانسان های قطع ارتباط کنن و اون جا کلونی جدید رو تشکیل بدن. 

چند نفر ما حاضریم همچین کاری کنیم؟

علت کارش خیلی جالبه: میگفت این کار رو میکنم تا اگه فردا روزی مشکلی پیش اومد که می تونست به دست من حل بشه من خودم رو سرزنش نکنم.

عزیزان من پر کردن چاه توالت دردی از ما دوا نمی کنه. 

درسته منابع محدوده ولی خلاقیت ما نامحدوده . 

بشینیم فکر چاره کنیم....