کل شب رو گشتم دنبال یه دونه چک!
باورتون میشه یک ماه بود خونه رو نظافت نکرده بودم و جز تختخوابم جای بقیه چیزا رو بلد نبودم ؟
کشفیات من که حاصل شب بیدار بودن بود شد این :
1- 5 فقره سوسک مرده زیر تخت و تو کمدها
2- ده تا دستمال کاغذی کثیف
3- دستمال مرطوب داغون
4- پنج عدد خودکار
5- 3 فقره پتو
6- 17 جلد کتاب
7- چندین تا سر رسید و دفتر یادداشت و تقویم و ....
و این جوری شد که یه شب نخوابیدم!
امروز باز هم دربی هست و طبق معمول و همیشه ما این جا مشغول بازی کردن با زمان برای این که وقتش بشه!
جالبه یه مسابقه فوتبال چطور آدما رو به خودش مشغول میکنه
کلا ورزش خیلی جالبه
باعث میشه آدم برای 90 دقیقه هم که شده کاملا در لحظه زندگی کنه و شاد یا غمگین باشه....
واقعا جالبه نه!؟
پ ن : من همجنس باز نمیشم حتی اگه تا آخر عمرم هم کسی رو پیدا نکنم!
پ ن 2: نمیدونم تو کانادا هم دلم برای دربی ایران تنگ میشه یانه.....
مدرسه ده سال پیش تموم شد ولی کابوساش دست از سر من برنمیداره
شبا خواب میبینم که امتحان سابات و ریاضی و این مزخرفات رو دارم.
تا صبح هم استرس دارم.
چه بی خودیه اخه
چی میخان از جون من ؟
برین گمشین
از کسی که بزرگترین مساله زندگیش ازدواج کردنه باید به شدت ترسید!
شاید الان نفهمین چی میگم ولی بعد از یه مدت میفهمین چی میگین. خاک بر سر آدمی که با تحصیلات عالیه و .... فقط فکر و ذکرش ازدواج و این چیزا باشه.
ینی واقعا یه دادن یا کردن این قدر مهمه؟
واقعا مشمیز کنندس ،واقعا حال بهم زنه
ما امده ایم در این دنیا که زندگی کنیم !!من نمیتوانم۳۰یا۴۰سال از عمرم را نابود کنم به این بهانه که میخواهم اینده بهتری داشته باشم .مگر در اینده من میتوانم در یک روز به جای یک نهار دو تا نهار بخورم ؟؟یا به یک لباس ،سه تا لباس روی هم بپوشم ؟ بنابراین هیچ کس قرار نیست حال را خراب کند برای اینده بهتر.
فقط قرار است ما کار لازم و ضروری را انجام دهیم ،زندگی مقصد نیست زندگی یک راه است زندگی یک جاده است که باید تا اخر عمر در این جاده پیش برویم تا زمانی که حزف شویم.مابه این دنیا نیامده ایم که تمام عمرمان را برای اینده درس بخوانیم و یا کار کنیم .مابه این دنیا امده ایم که زندگی کنیم و چون به ما گفته اند یکی از راه های خوب زندگی کردن در دنیای امروز این است که بین ۳۰الی ۵۰ساعت در هفته کار کنیم تا درامدی داشته باشیم !تا کمترین درد و رنج و بیشترین لذت را داشته باشیم ،به همین خاطر وارد محیط های کاری و دانشگاه شده ایم ! اما ما نیامده ایم به این دنیا که ماشین یا گاری باشیم. !
امروز شهر کتاب تخفیف زده بود ، رفتم شهر کتاب و کلی کتاب خریدم.
خیلی خیلی حال داد چون یک ساعت و نیم فارغ از همه چیز داشتم با کتابا عشق بازی می کردم.
نمی دونم اگه کانادا برم می تونن من رو از کتابفروشی هاشون بیرون کنن یا نه!
به نظرتون می تونن؟
من متولد و بزرگ شده یه شهرستانم ، یه شهرستان دور و پرت.
اولین باری که فهمیدم شهرستانی یعنی چی وقتی بود که واسه دانشگاه رفتم و اون جا با خنده های دخترا رو به رو شدم و دیدم تهرانی ها چقدر خودشون رو بالاتر از بقیه می دونن.
ما شهرستانی ها فقط از دور دخترا رو دیده بودیم و ته ته فعالیتمون همین بود که با یاد و خاطرشون مشغول کرده باشیم یا ازشون یه لب خشک و خالی گرفته باشیم! واسه ما داشتن یه دوس دختر خیلی فانتزی و رویایی بود ولی برای بچه های" تهران" بازی دادن دخترا و گروپ زدن خیلی قشنگ تر بود.
ما دسته جمعی هنرمون این بود نر پارتی بگیریم و کس خل بازی دربیاریم بخندیم ولی برای اون ها این بود که پارتی بگیرن و س - کس و هزار تا چیز دیگه.
خب ما که اصولا پارتی گرفتن بلد نبودیم بنابراین همیشه برام دور و دراز بود!
سال سوم دانشگاه بود که با یه تهرانیه هم خونه شدم! این جا شروعع تمام ماجراهای من بود!
سال بعدش با دو تا تهرانی هم خونه شدم !
این هم خونه ای شدن همانا باز شدن پای ما به پارتی و ..... همانا!
وقتی داشتم می رفتم احساس می کردم یه چیزی رو گم کردم ، شهرستانی بودنم رو!
خوشحالی یعنی محقق شدن تک تک آرزوهات رو به چشم ببینی و شیرینیش کاملا به دهنت مزه کنه
همه ی انسان ها حق دارند غمگین، ناامید و آشفته شوند غیر از رهبران
"آیدین نامدار"
